Zgłaszający:

Zbigniew Janeczek, Eufeminów, gm. Brzeziny

Producentem nalewki pn. ?ratafia? jest sołtys wsi Eufeminów w powiecie brzezińskim w województwie łódzkim.  Przepis, według którego przygotowywana jest ratafia, przekazywany jest w rodzinie żony producenta z pokolenia na pokolenie. Historia rodzinna mówi, że Wilhelm Fix (jego dziadkowie byli poddanymi Stanisława Leszczyńskiego króla Polski i księcia Lotaryngii) przeniósł się z Lotaryngii na ziemie polskie i zamieszkał na początku XIX wieku w Jasieniu (dziś gmina Rogów). O ile Francja kojarzy się z winnicami i produkcją win, to Lotaryngia słynie z gorzelni wytwarzających destylaty owocowe. Do produkcji ratafii wykorzystywane są owoce miękkie, zbierane w okolicy Eufeminowa, dodawane w kolejności dojrzewania: czarne jagody z lasu Wiączyńskiego, poziomki z pobliskich lasów, truskawki z upraw miejscowych, wiśnie z sadu producenta, porzeczki z sąsiednich upraw, czarny bez rosnący na miedzy i maliny z sąsiedniej wsi Jordanów. Ponadto niezbędny jest spirytus rozcieńczany wodą i cukier. Woda pochodzi z ujęcia własnego w gospodarstwie producenta i jest bardzo smaczna i wysokiej jakości. Do dziś stosowane są dwie metody wytwarzania destylatów z owoców. Pierwsza metoda ? owoce miażdży się i zostawia do fermentacji, która jest wynikiem pracy naturalnych drożdży znajdujących się w skórkach. W wyniku fermentacji następuje zmiana cukru na niskoprocentowy alkohol. Podgrzanie tego produktu i destylacja pozwala na uzyskanie alkoholu wysokoprocentowego. Druga metoda, stosowana w przypadku delikatnych owoców o subtelnym zapachu i smaku ? owoce dodaje się do wysokoprocentowego alkoholu i maceruje aby wyciągnąć cały aromat i smak. Po pewnym czasie uzyskany nalew destyluje się. Druga z opisywanych metod przypomina sposób wytwarzania nalewek. Tajniki produkcji mocnych alkoholi i wszelkich pochodnych produktów musiała być znana Wilhelmowi, dlatego nie dziwi fakt, że posiadał umiejętność wytwarzania bardzo zacnych nalewek. Po przeprowadzce do Polski musiał z pewnością dostosować recepturę do nowych warunków geograficznych i klimatycznych. Sporządzana przez Wilhelma nalewka była tak smaczna, że receptura stała się tajemnicą rodzinną przekazywaną z pokolenia na pokolenie. Na zachowanie receptury wpływ miał z pewnością syn Wilhelma, Roman Piotr Fix, który był ziemianinem i prawdopodobnie właścicielem gorzelni. Przepis pozostał w rodzinie i przetrwał do dziś. Pierwotnie, zgodnie z recepturą, do ratafii dolewano araku. Dodawanie araku do nalewki miało kilka aspektów. Po pierwsze aromat araku ?zabijał? zapach fuzla w gorzelnianych produktach. Po drugie aromatyzował nalewkę dodając jej szlachetności. Na przełomie XIX i XX wieku arak był łatwo dostępnym produktem. W Polsce w XVIII i XIX wieku, kiedy właściwie nie było przemysłu wódek smakowych, nalewki były powszechnie sporządzane w gospodarstwach domowych. Od roku 2007 w Eufeminowie przy okazji obchodów dnia patronki ? św. Eufemii, organizowany jest konkurs nalewek. Mamy nadzieję, że dzięki konkursowi uda się zachować stare, rodzinne receptury przygotowywania nalewek tak by przyszłe pokolenia mogły również cieszyć się ich smakiem.