Zgłaszający:

Koło Gospodyń Wiejskich w Rogowie

W smaku pychota w głowie raj, tak można powiedzieć o nalewce KGW z Rogowa. W Polsce w XVIII i XIX wieku, kiedy właściwie nie było przemysłu wódczanego jako takiego, nalewki były powszechnie sporządzane w poszczególnych gospodarstwach domowych. Wyrabiane z dorodnych i świeżych owoców, leżakowane w piwnicach rok lub dłużej były często wyborne. [Cieślak:1978:228] Moda na rożnego rodzaju wódki, nalewki i likiery nasiliła się w XIX wieku. Każda pani domu umiała je preparować. Pomagały jej w tym nie tylko książki kucharskie, które wówczas bardzo się rozpowszechniły, ale także poradniki gospodarskie i kalendarze, zawierające rożne rady i przepisy. W latach międzywojennych na terenie Łowickiego, Łęczyckiego i Rawskiego powstaje coraz więcej sadów, z których owoce przeznaczone były na handel, a tzw. spady na przetwory. [Dekowski 1979:179] Także do chwili obecnej owoce przeznacza się tu na nalewki. Wiśnie do wykonania nalewki powinny być dojrzałe i dorodne. Nalewka ? wódka o mocy 40-45% zawierająca sok owocowy lub wyciąg z ziół, sporządzona jest przez zalanie owoców świeżych lub suszonych, albo ziół alkoholem i osłodzona syropem. Najlepsze są nalewki na owocach, które posypane cukrem w słoju ? wypuściły sok i przeszły swoistą fermentację. [Halbański 1987:119] Nalewka to przede wszystkim alkohol spirytusowy oraz owoce. Od owoców zalanych rożno procentowym spirytusem zależy smak i przeznaczenie nalewki. Zygmunt Gloger napisał: ?Gdy zaczęto zaprawiać wódki cukrem, powstają esencje i likwory licznych gatunków: brzoskwiniowe, ananasowe, miętowe, różane, kawiane, pomarańczowe, wiśniowe czyli ratafie, goldwasery?. [Gloger 1972:203] Podkreślił tym samym, że wiśniowe nalewki to jedne z najstarszych i najbardziej uznawanych alkoholi.