Zgłaszający:

Anna Kowalik, Dmosin, gm. Dmosin

Zdobnictwo wyrobów piekarniczych i cukierniczych wywodzi się od tradycji zdobienia pieczywa obrzędowego, świątecznego. [Dekowski 1968:121] Bogato zdobione było ciasto obrzędowe. Ozdabiane kołacze weselne ? pieczywo znane w Polsce już w średniowieczu, przygotowywano zarówno w domach chłopskich, jak i szlacheckich rożnie je nazywając: we wschodniej Polsce korowajem, na Mazowszu kołaczem lub stoliną, w północnej części Łowickiego stolnikiem, w południowo-wschodniej Polsce nastolnikiem. [Bohdanowicz 1996:63-66] Kołacze od okresu międzywojennego zaczynają wkraczać do posiłków niedzielnych, a po drugiej wojnie światowej w całej Polsce zostają wyparte przez inne ciasta i torty. [Szromba-Rysowa 1978:75] Natomiast motyw róży jako najpiękniejszej i królowej kwiatów, wypiera inne elementy zdobnicze. Kwiat ten niesie rożne sensy symboliczne. Kopaliński pisze, że ?Roża - miłość, wiosna, piękno, młodość?. [Kopaliński 1990: 361] Roża jest atrybutem Marii Panny i zostaje uznana za królową kwiatów. ?Roża kwiat z kwiatów, insze kwiatki tak przechodzi, jak się wyżej nad insze sośnia wierzby rodzi? ? napisał Daniel Naborowski. [Kopaliński 1990:362] W okresie międzywojennym wśród Księżaków staje się bardzo ważnym elementem zdobnictwa Łowickiego regionu. Najpierw pojawia się w stroju obok bratków. Od 1925 roku roża wysuwa się na plan pierwszy. Wyszywana jest w każdej grupie kwiatów. Jest największą i umieszczana w centrum a wokół niej skupiają się wszystkie inne, mniejsze kwiatki: bratki, niezapominajki, konwalie, chabry, stokrotki, kiście bzu, wrzosu i grona winogron. [Świątkowska 1981:31] Wdzięczne roże Pani Anny Kowalik wykonywane zgodnie z tradycja i właściwie reprezentujące region przyjęły nazwę ?Róż tortowych Księżnej Łowickiej?.